зызгъэгужъощагъэр — (зызгъэгужъуащэрэр) зэм. прич. запоздавший, ая, ее ЗызыгъэкIэсагъэр КIалэу губгъом дэмыкIызэ зызгъэгужъуагъэм бригадирыр фэгубжыгъ … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
зызгъэкъыгъэр — (зызгъэкъырэр) зэм. прич. оробевший, ая, ее; нарочно притворившийся глупым Делэ фэдэу зи ымыIоу зызышIыгъэр КIалэу зызгъэкъыгъэм ятэ фэгубжыгъ … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
зэфэгубжыгъэх — (зэфэгубжых) лъым. рассердились Зыр зым фэгубжыгъ НэбгыритIур зэфэгубжыгъ … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
къыщыгушIукIыгъэр — (къыщыгушIукIырэр) зыф. прич. 1. обрадовавшийся, аяся, ееся (ему) ГушIоу къыфэчэфэу къыпэгъокIыгъэр КIалэм лъэшэу къыщыгушIукIыгъэр янэжъ ары 2. злорадствовавший, ая, ее (шапс.) Пшъашъэу къыщыгушIукIыгъэм кIалэр фэгубжыгъ … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
къэцыхагъэр — (къэцыхэрэр) зэм. прич. 1. дрогнувший, ая, ее УIагъэр апхы зэхъум къэцыхагъэм лIыжъыр фэгубжыгъ 2. вспыливший, ая, ее КъэпсынкIагъэр Ыгу римыхьрэ зызэхехым къэцыхагъэр кIэгъожьыгъ … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
кIэзгъэуагъэр — (кIэзгъаорэр) зыф. прич. 1. подпустивший, ая, ее; затопивший, ая, ее КIэзгъэлъэдагъэр Псыр лэжьыгъэм кIэзгъэуагъэм лые ышIагъ 2. обкуривший, ая, ее КIезгъэлъэсагъэр Тутын Iугъор кIэзгъэуагъэм лIыжъыр фэгубжыгъ … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
филъэдэкъыкIыгъ — (фелъэдэкъыкIы) лъым., фэшI. притопнул, а, о (на него) Фэгубжыгъ, фэпхъэшагъ Тхьаматэр ащ филъэдэкъыкIыгъ … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ